ZO KAN HET WEL … Bistro Pieke Potloed:

“Take-away weegt financieel niet op tegen wat je normaal zou omzetten. Toch heeft het ons als team juist ook weer heel sterk gemaakt.”   

Gilber-pieke-potloed-maastricht.JPG

De maaltijddoosjes vullen met iets lekkers. Zijn trouwe gasten toch kunnen verwennen met de typische Maastrichtse gerechten op de menukaart. Ook al is het dan aan huis in plaats van in zijn zaak. Hij had nooit gedacht dat hij er zo van zou kunnen genieten. Ook nu zijn zaak weer open is, blijft Gilber Roijen, eigenaar van Bar Bistro Pieke Potloed, take-away maaltijden aanbieden en deze vanuit zijn zaak aan huis bezorgen. 

 “We verpakken het met veel zorg en leveren het af met een notitie erbij hoe het thuis te bereiden en serveren,” aldus Gilber. Dat bezorgen doet hij overigens zelf, met de hulp van zijn vader en schoonvader. “Dat betekent dus ook dat we zelf ervaren hoe onze maaltijden ontvangen worden. Het is zó leuk om te zien hoe enthousiast mensen reageren. Nu we weer open zijn, maar slechts de helft van onze zitplaatsen kunnen benutten, blijven we dit voorlopig dan ook gewoon doen. Met name ook voor onze oudere gasten. Zij durven het nog niet allemaal aan om te komen, maar we blijven op deze manier graag met hen in contact. Bovendien werkt het ook wel zo motiverend voor ons als team. Koken voor onze gasten is immers wat we het liefste doen. Op deze manier kunnen we dat doen met meer mensen vanuit ons team dan wanneer we dat alleen voor de gasten doen die momenteel ons restaurant bezoeken.” Want dat zijn er een stuk minder dan normaal. Gilber windt er geen doekjes om. Daar waar er normaal zo’n 110 zitplaatsen gevuld kunnen worden in zijn zaak, zijn dat er nu zo’n 50. De helft dus. Zo ook zijn omzet. “Van het terras moeten wij het met onze zaak sowieso al niet hebben. Dat zijn slechts een paar tafeltjes.  En aangezien we midden in het buitenseizoen weer mogen starten, is dat hier best even zuur.”

Hij vervolgt al snel: “Maar als de afgelopen tijd ons iets geleerd heeft, dan is het wel dat we inventief moeten blijven en moeten kijken naar wat wel kan. Zo hebben we onze menukaart vernieuwd. Daar hadden we immers alle tijd voor. En dankzij het aanbieden van take-away zijn we blijven koken, proberen en improviseren. Take-away weegt financieel niet op tegen wat je normaal zou omzetten, maar het heeft ons al team eigenlijk juist ook weer heel sterk gemaakt.  In die zin is het dus toch een mooie extra. Iets dat nu wel kan. Uiteraard in afwachting van de tijd dat er weer meer kan. We kunnen niet wachten om er dan weer helemaal tegenaan te gaan. Want eerlijk is eerlijk. Als horeca-man hou ik van aanpakken. Dan ben ik uiteindelijk op mijn best.